Dzisiejszy wpis będzie recenzją kolejnej anglojęzycznej pozycji o herbacie, a mianowicie “The Tea Book” autorstwa Lindy Gaylard.
Książka pt. “The Tea Book” Lindy Gaylard została wydana w dniu 7 lipca 2015 r. przez wydawnictwo DK Publishing wyłącznie w wersji papierowej (w twardej oprawie). Dwa lata później, a dokładniej w dniu 14 lipca 2017 r., otrzymała ona nagrodę za najlepszą publikację o herbacie (World Tea Award for Best Tea Publication) na targach World Tea Expo.
Ta pozycja zainteresowała mnie z dwóch powodów. Po pierwsze, przeczytałam jej pozytywną recenzję na anglojęzycznym blogu o herbacie o nazwie My Japanese Green Tea. Po drugie, w internecie przejrzałam jej spis treści oraz kilka przykładowych stron. Zachęciły mnie one tak bardzo, że postanowiłam, że muszę mieć tę książkę na swojej półce. Spodobało mi się szczególnie to, że znalazłam w niej przewodniki po krajach będących mniejszymi i mniej znanymi producentami herbaty, takich jak Tajlandia czy Stany Zjednoczone, jak również podrozdziały dotyczące profesjonalnego testowania herbaty (warto zauważyć, że autorka tej książki, Linda Gaylard, jest certyfikowanym herbacianym sommelierem mieszkającym w Kanadzie oraz autorką bloga o herbacie o nazwie The Tea Stylist (http://theteastylist.com)).
Moja książka pochodzi z portalu Amazon. Po ponad 2 tygodniach od złożenia zamówienia dotarła do mnie kurierem.
“The Tea Book” liczy 224 stron. Składa się ze spisu treści (contents), krótkiego wstępu (foreword), pięciu rozdziałów zatytułowanych (kolejno): “What is tea?” (“Czym jest herbata?”), “The perfect infusion” (“Idealny napar”), “Teas of the world” (“Herbaty świata”), “Tisanes” (“Herbatki”) i “The recipes” (“Przepisy”), glosariusza (glossary), indeksu (index), krótkiej informacji o autorce (about the author) oraz podziękowań (acknowledgements). W pierwszym rozdziale można przeczytać m.in. o najnowszych trendach związanych z piciem herbaty, uprawie krzewu herbacianego, metodach i procesie produkcji herbaty, jak również o klasyfikacji herbaty. W drugim rozdziale można znaleźć wskazówki dotyczące prawidłowego przechowywania herbaty, testowania herbaty (cupping) czy też przygotowywania mieszanek herbacianych (blending). Trzeci rozdział zawiera kalendarium najważniejszych wydarzeń w historii herbaty oraz przewodniki po różnych krajach będących producentami herbaty – od tych większych i bardziej znanych, takich jak Chiny, Korea czy Japonia, do tych mniejszych i mniej znanych, takich jak Indonezja czy Tajlandia. Im dany kraj wytwarza większą ilość herbaty i ma bogatszą historię/kulturę herbacianą, tym więcej uwagi autorka mu poświęca. I tak np. przewodnik po Chinach obejmuje aż 10 stron, a z kolei przewodnik po Tajlandii zajmuje tylko jedną stronę. W czwartym rozdziale można przeczytać o tym, czym jest właściwie herbatka (tisane), jakie są jej podstawowe rodzaje i właściwości, jak również jakie są zalecane sposoby przygotowywania herbatek. Z kolei piąty rozdział zawiera przepisy na najróżniejsze napoje/drinki z wykorzystaniem herbaty, np. masala chai, kombuczę, bubble tea, czy drinka na bazie wódki oraz herbaty Tie Guan Yin zwanego Iron Goddess Vodka.
Książka pt. “The Tea Book” Lindy Gaylard ma dwie główne zalety. Pierwsza z nich to mnogość i różnorodność informacji oraz ciekawostek o herbacie. Co ważne, znaczną część z nich na próżno szukać w innych pozycjach o herbacie, również tych anglojęzycznych, np. wspomniane wyżej przewodniki po krajach wytwarzających herbatę, opis produkcji herbaty kwitnącej (blooming tea) czy informacje dotyczące przygotowywania mieszanek herbacianych (blending) wraz z przepisami na popularne mieszanki, takie jak Earl Grey czy Genmaicha.
Druga zaleta to bogata szata graficzna – książka zawiera mnóstwo zdjęć, ilustracji oraz infografik. Praktycznie na każdej stronie można znaleźć chociażby jeden z tych elementów graficznych. Dzięki takiej formie książkę tę nie tylko przyjemnie się czyta, ale również jej treść można łatwiej zapamiętać (przynajmniej jeżeli jesteście wzrokowcami tak jak ja :P). Przy okazji tematu szaty graficznej przyznam szczerze, że bardzo mi się podoba sposób przedstawienia trzech najbardziej znanych ceremonii herbacianych, tj. chińskiej gongfu, japońskiej chanoyu oraz koreańskiej darye. Są one ukazane na fotografiach w formie instrukcji krok po kroku. Każdą z tych instrukcji poprzedza prezentacja najważniejszych naczyń i akcesoriów używanych w danej ceremonii.
Pozycja pt. “The Tea Book” Lindy Gaylard ma też kilka niewielkich wad. Po pierwsze, zawiera ona drobny błąd merytoryczny, z którego wynika, że Nepal jest wyspą (na stronie 121) :).
Po drugie, książka ta ma dość nieporęczny, “klockowaty” format, który sprawia, że niewygodnie się ją trzyma w rękach.
Po trzecie, jej dostępność jest mocno ograniczona. Pod koniec zeszłego roku jedyną opcją było sprowadzenie jej z zagranicy, ale widzę, że to się już zmieniło – obecnie można ją kupić w dwóch polskich księgarniach internetowych. Koszt zamówienia tej książki w tych księgarniach jest zbliżony do kosztu zamówienia jej na Amazonie, a czas oczekiwania jest znacznie krótszy.
Podsumowując, mimo wspomnianych wyżej drobnych niedoskonałości “The Tea Book” Lindy Gaylard to kolejna wartościowa anglojęzyczna pozycja, która dzięki bogatej szacie graficznej prezentuje obszerną wiedzę o herbacie w przystępny i łatwo przyswajalny sposób. Można by stwierdzić, że w pewnym stopniu uzupełnia ona wiedzę przedstawioną w innej anglojęzycznej pozycji o herbacie, tj. “Tea: A User’s Guide” Tony’ego Gebely, którą ostatnio recenzowałam. Jest odpowiednia dla każdego miłośnika herbaty niezależnie od stopnia zaawansowania jego wiedzy. Jeżeli macie ochotę przeczytać jakąś anglojęzyczną książkę o herbacie, a czytanie po angielsku nie sprawia Wam większego problemu, to zdecydowanie polecam zaopatrzyć się w tę pozycję.
Pozdrawiam 🙂
PS Przy opracowywaniu wpisu korzystałam z następujących źródeł internetowych:
https://www.dk.com/ca/9781465436061-the-tea-book/
http://theteastylist.com/2016/05/10/the-tea-book/
https://www.amazon.com/Tea-Book-Linda-Gaylard/dp/1465436065/ref=sr_1_2?ie=UTF8&qid=1507579382&sr=8-2&keywords=the+tea+book