Przewodnik po herbatach, które pije się w różnych krajach

W dzisiejszym wpisie zaprezentuję Wam, jakie herbaty najczęściej spożywa się w wybranych krajach świata, kładąc szczególny nacisk na to, w jaki sposób oraz z czym są one serwowane (jeżeli oczywiście udało mi się znaleźć informacje na ten temat ;)):

  1. Matcha (Japonia) – to zielona sproszkowana herbata, której używa się w japońskiej ceremonii herbacianej. Więcej o Matchy możecie przeczytać w jednym z wcześniejszych wpisów na blogu: http://mycupofgreentea.blog.pl/2014/04/26/rozne-odslony-herbaty-cz-6-matcha/. Podczas ceremonii podaje się ją w niewielkich ilościach w specjalnych miseczkach zwanych chawanami, wraz z tzw. wagashi, czyli japońskimi wyrobami cukierniczymi, które nie mają nic wspólnego z tymi znanymi w Polsce. Można podzielić je na trzy podstawowe rodzaje: higashi (suche wyroby cukiernicze) – przygotowywane z mąki ryżowej lub z innych zbóż i pieczone do momentu, aż zrobią się twarde i suche, namagashi (surowe wyroby cukiernicze) – wyrabiane z surowych lub na wpół ugotowanych składników, które są wilgotne, miękkie i psują się po kilku dniach oraz han-namagashi (półsurowe wyroby cukiernicze) – są one czymś pomiędzy higashi a namagashi; można je przechowywać dłużej niż kilka dni. Warto wiedzieć, że wagashi podaje się przed herbatą Matcha.
  2. Masala chai (Indie) – to tradycyjny napój na bazie herbaty, mleka, słodzika i przypraw korzennych. Tutaj możecie znaleźć więcej informacji na temat tego napoju, w tym przykładowy przepis na Masala chai: http://mycupofgreentea.blog.pl/2015/03/13/rozne-odslony-herbaty-cz-17-masala-chai/. Masala chai często podaje się z przekąskami, takimi jak samosa, czyli trójkątnymi pierożkami nadziewanymi warzywami, mięsem kurczaka lub serem panir, smażonymi na głębokim tłuszczu.
  3. Zielona herbata miętowa, zwana również Touraeg lub Maroccan mint tea (kraje Maghrebu, szczególnie Maroko) – to napój przyrządzany na bazie zielonej herbaty (najczęściej chińskiej Gunpowder), specjalnej marokańskiej odmiany mięty o nazwie Mentha spicata i dużej ilości cukru. Podaje się go na gorąco gościom co najmniej trzykrotnie – przeważnie do obiadu lub w ramach deseru. Świetnie komponuje się on z m.in. daniami z jagnięciny i sałatkami owocowymi. Picie zielonej herbaty miętowej to bardzo ważna część kultury krajów Maghrebu – nierzadko zdarza się, że nawet sprzedawcy na rynku proponują ją potencjalnym klientom. Odmowa wypicia tego napoju lub próba negocjowania ceny w trakcie picia są postrzegane jako nietaktowne zachowanie.
  4. Kahwa (Afganistan, północny Pakistan, niektóre rejony Azji Środkowej i Dolina Kaszmirska) – to napój przygotowywany na bazie zielonej herbaty, przypraw takich jak cynamon, kardamon i szafran, miodu lub cukru oraz rozdrobnionych orzechów włoskich lub migdałów. Przeważnie Kahwę przyrządza się podobnie jak Masala chai – listki herbaty gotuje się z przyprawami, a następnie tę mieszankę łączy się z resztą składników. Czasem dodaje się również mleka, szczególnie wtedy, gdy napój ten jest przeznaczony dla osób starszych lub chorych. W niektórych rejonach Kahwę podaje się po posiłku (głównie obiedzie), a w innych, np. w Dolinie Kaszmirskiej, serwuje się ją na śniadanie, najczęściej ze słodkawym plackiem shirmal (inna pisownia: sheermal) z dodatkiem szafranu.
  5. Czarna herbata przyrządzana po turecku (Turcja) – to ulubiony napój Turków. Ten naród uwielbia mocną czarną herbatę z dużą ilością cukru. Przygotowuje ją najczęściej w specjalnym dwuczęściowym czajniku – w górnej części powstaje bardzo mocna esencja, którą następnie rozwadnia się wodą z dolnej części czajnika. Gotowy napój podaje się na gorąco (po posiłku – głównie śniadaniu i obiedzie) w małych szklaneczkach zwężonych w środkowej części zwanych tulipankami. Picie herbaty stanowi bardzo ważną część spotkań towarzyskich lub biznesowych w Turcji.
  6. Czarna herbata z mlekiem (Anglia) – Brytyjczycy uwielbiają czarną indyjską herbatę podawaną z mlekiem (nierzadko też z cukrem). Omawiając picie tego napoju w Wielkiej Brytanii, nie sposób nie wspomnieć o afternoon tea (lub inaczej low tea), czyli zwyczaju picia herbaty w godzinach popołudniowych. Został on zapoczątkowany przez księżną Annę z Bradford w 1840 r. W tamtych czasach odstęp pomiędzy lunchem a obiadokolacją był dość duży (lunch podawano około południa, a obiadokolację ok. 20.00), dlatego też księżna odczuwała głód między 16.00 a 17.00. Zaczęła więc prosić regularnie służbę o podawanie jej herbaty, masła, chleba i ciasta. Z czasem zaczęła zapraszać znajomych, a zwyczaj ten rozpowszechnił się wśród arystokracji, a następnie – również wśród reszty społeczeństwa. Dzisiaj herbatę często serwuje się z kanapkami, słodkimi bułeczkami zwanymi scones, konfiturami, ciastami i pasztecikami w ramach podwieczorku w hotelach, kawiarniach i herbaciarniach, a w przeciętnym angielskim domu zwyczaj afternoon tea nierzadko sprowadza się do podawania kubka herbaty z ciastkami. Warto również wspomnieć o high tea (lub meat tea), czyli pełnym posiłku składającym się głównie z chleba, sera, warzyw, mięsa i herbaty, podawanym po godzinie 18.00. High tea była początkowo domeną klasy robotniczej, pracującej szczególnie w rejonach przemysłowych, czyli północnej Anglii i południowej Szkocji. Obecnie zwyczaj ten wciąż jest kultywowany w niektórych rejonach.
  7. Ice tea (inna pisownia: Iced tea) zwana również mrożoną herbatą (USA) – to ulubiony napój Amerykanów, przyrządzany najczęściej na bazie czarnej herbaty, lodu, cukru (lub innego słodzika, np. syropu kukurydzianego) i cytryny. Jest on szczególnie popularny w stanach znajdujących się na południu kraju, które charakteryzują się gorącym klimatem. Przygotowuje się go na miejscu lub kupuje gotowy w puszkach lub butelkach. Istnieją różne odmiany Ice tea, np. Iced (Masala) chai lub Iced Earl Grey. Warto wiedzieć, że to właśnie USA są ojczyzną Ice tea – to tutaj (a dokładniej w mieście Saint Louis w stanie Missouri) na Targach Światowych w 1904 r. po raz pierwszy podano schłodzoną herbatę.
  8. Bubble tea zwana również Pearl milk tea (Tajwan) – to napój na bazie czarnej herbaty, mleka, kuleczek tapioki oraz słodzika (np. syropu lub miodu). Istnieją najróżniejsze odmiany Bubble tea, np. odmiana z dodatkiem soku owocowego lub zielonej herbaty. Najczęściej podaje się ją w wersji schłodzonej z dodatkiem kostek lodu. Napój ten został stworzony przez Liu Han Je, właściciela herbaciarni znajdującej się w tajwańskim Taichungu w 1987 r. Obecnie Bubble tea cieszy się ogromną popularnością na całym świecie.
  9. Rooibos zwany również red bush tea lub bush tea (Republika Południowej Afryki) – tak naprawdę nie jest to herbata, lecz napój przygotowywany z liści rośliny o nazwie Aspalathus linearis, czyli czerwonokrzewu afrykańskiego, który uprawia się wyłącznie w Republice Południowej Afryki. Więcej na temat Rooibosa możecie przeczytać w jednym z wcześniejszych wpisów na blogu: http://mycupofgreentea.blog.pl/2014/07/12/rozne-odslony-herbaty-cz-10-rooibos/. Mieszkańcy RPA często przyrządzają Rooibosa tak jak czarną herbatę, tj. z dodatkiem mleka i cukru lub miodu.
  10. Yerba mate (Argentyna, Paragwaj, Urugwaj, Brazylia) – to również nie jest prawdziwa herbata, lecz napój herbatopodobny przyrządzany z liści ostrokrzewu paragwajskiego. Yerba mate przygotowuje się w owocach tykwy i pije z nich przez specjalną rurkę z filtrem zwaną bombillą. Istnieje wersja Yerba mate na zimno, która nazywa się TereréYerba mate ma wiele właściwości zdrowotnych, m.in. pomaga wyeliminować zmęczenie psychiczne i fizyczne i zapobiega otyłości.
  11. Teh tarik zwany również Malaysian pulled tea (Malezja i Singapur) – to napój przyrządzany na bazie czarnej herbaty (najczęściej pyłu herbacianego), mleka skondensowanego lub zagęszczonego i cukru. Czasem dodaje się do niego przyprawy, takie jak kardamon czy imbir. Teh tarik jest przygotowywany poprzez wielokrotne przelewanie mieszanki z wysokości z jednego naczynia do drugiego, dzięki czemu powstaje charakterystyczna pianka na powierzchni. Podaje się go na gorąco, nierzadko wraz z roti prata, czyli naleśnikiem nadziewanym curry z jagnięciny lub ryby. Warto wiedzieć, że Teh tarik to narodowy napój Malezyjczyków.
  12. Suutei tsai (Mongolia) – to tradycyjny mongolski napój, który przygotowuje się na bazie herbaty (przeważnie czarnej w formie bloku), mleka i soli. Czasem dodaje się też masła lub innego tłuszczu. Suutei tsai podaje się do posiłków albo między posiłkami (wtedy często serwuje się go z boortsog, czyli smażonymi trójkącikami z ciasta, które niektórzy Mongolczycy nawet maczają w herbacie przed spożyciem, lub pierożkami).
  13. Thai tea zwana również Thai Iced tea (Tajlandia) – to napój przyrządzany na bazie czarnej herbaty, przypraw takich jak anyż i kardamon, skondensowanego mleka i cukru. Podaje się go w wysokich szklankach w dwóch podstawowych wersjach: na zimno (z kostkami lodu) i na gorąco. Thai tea jest popularna nie tylko w Tajlandii, ale również w tajskich restauracjach położonych na całym świecie, szczególnie w USA.

Pozdrawiam 🙂

PS. Główną inspiracją do stworzenia tego wpisu były dwa zestawienia: http://www.buzzfeed.com/chelseypippin/22-cups-of-tea-from-around-the-world#.hwlz09MBNj i http://joemonster.org/art/32112/Jakie_herbaty_pija_w_roznych_krajach_swiata. Przy przygotowywaniu wpisu korzystałam z książki pt. „Kuchnia japońska” Kimiko Barber wydawnictwa Publicat oraz z następujących źródeł internetowych:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Samosa

http://www.rivertea.com/blog/touareg-tea-moroccos-favorite-beverage/

http://www.kikkoman.com/foodforum/thejapanesetable/36.shtml

https://en.wikipedia.org/wiki/Kahwah

https://en.wikipedia.org/wiki/Sheermal

http://rodzynkisultanskie.blog.pl/2014/08/turecka-herbata/

http://www.travelmaniacy.pl/artykul,turecki_napoj_narodowy_—_herbata,2896,8,0.html

http://www.czajnikowy.com.pl/herbata-w-wielkiej-brytanii/

http://www.historic-uk.com/CultureUK/afternoon-tea/

http://www.afternoontea.co.uk/information/what-is-high-tea/

http://www.amazing-green-tea.com/tea-time.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Iced_tea#United_States

http://www.pijherbate.pl/o-bubble-tea

https://en.wikipedia.org/wiki/Bubble_tea

https://en.wikipedia.org/wiki/Teh_tarik

https://en.wikipedia.org/wiki/Suutei_tsai

https://en.wikipedia.org/wiki/Boortsog

http://eresources.nlb.gov.sg/infopedia/articles/SIP_2013-07-19_103055.html?v=1&utm_expid=85360850-6.qNOOYF40RhKK6gXsQEaAJA.1&utm_referrer=http%3A%2F%2Fwww.google.pl%2Furl%3Fsa%3Dt%26rct%3Dj%26q%3D%26esrc%3Ds%26source%3Dweb%26cd%3D14%26ved%3D0CHUQFjAN%26url%3Dhttp%253A%252F%252Feresources.nlb.gov.sg%252Finfopedia%252Farticles%252FSIP_2013-07-19_103055.html%26ei%3DEoKZVeScCsH7ygPsnIe4Cw%26usg%3DAFQjCNE1KnViPArD8sb2H7N9kswmXfNVhw%26bvm%3Dbv.96952980%2Cd.bGQ

http://eresources.nlb.gov.sg/infopedia/articles/SIP_869_2005-01-11.html?v=1&utm_expid=85360850-6.qNOOYF40RhKK6gXsQEaAJA.1&utm_referrer=http%3A%2F%2Feresources.nlb.gov.sg%2Finfopedia%2Farticles%2FSIP_2013-07-19_103055.html%3Fv%3D1

https://en.wikipedia.org/wiki/Thai_tea

http://www.arborteas.com/blog/how-to-make-thai-tea-aka-thai-iced-tea-a-thai-tea-recipe-from-arbor-teas/

https://en.wikipedia.org/wiki/Rooibos

http://yerbamateinfo.pl/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Yerba_mate

http://www.arborteas.com/blog/everything-you-ever-wanted-to-know-about-iced-tea/

http://www.itoen.com/cultural-tea-traditions

http://www.worldteanews.com/news/10-tea-traditions-around-world

https://pl.wikipedia.org/wiki/Saint_Louis